نحوه تعیین اوقات ملاقات فرزند مشترک
در صورتی که حضانت طفل به یکی از والدین سپرده
شده باشد، دیگری که بعد از جدایی حق حضانت ندارد چگونه میتواند فرزند خود را
ملاقات کند؟ در این خصوص ماده 1174 قانون مدنی قابل ملاحظه است که میگوید: «هر
کدام از والدین که طفل تحت حضانت او نیست، حق ملاقات طفل خود را دارد.
تعیین زمان و مکان ملاقات و سیر جزییات مربوط به آن در صورت اختلاف بین والدین
با محکمه است» با توجه به این ماده هر یک از والدین این حق را دارند که در فواصل
معین با کودک خود ملاقات کنند و حتی فساد اخلاقی مادر یا پدر هم باعث نمیشود از
ملاقات وی با فرزندش جلوگیری شود.
در صورتی که میان پدر و مادر درباره مدت ملاقات و نحوه آن توافق شده باشد، طبق
همان توافق عمل میشود. بنابراین اگرچه در مورد انصراف از حضانت امکان توافق وجود
ندارد؛ اما در خصوص چگونگی ملاقات میتوان توافق کرد.
اما در صورت توافق نکردن، دادگاه در حکم خود مدت ملاقات و نحوه آن را برای کسی
که حق حضانت ندارد، معین میکند. به طور معمول دادگاهها یک یا دو روز از آخر
هفته را به این امر اختصاص میدهند و گفته میشود ملاقات بیش از این با شخصی که
حضانت را به عهده ندارد، موجب اختلال در حضانت و دوگانگی در تربیت کودک میشود.
باید توجه داشت که محروم کردن از ملاقات فرزند امکان ندارد چون سلب کلی حق
ملاقات از پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست، برخلاف صراحت ماده قانون مدنی
است و دادگاه نمیتواند حکم به آن بدهد. با وجود این اگر ملاقات با پدر یا مادری
که حضانت به عهده او نیست واقعاً برای مصالح کودک مضر باشد، دادگاه میتواند مواعد
ملاقات را طولانیتر کند و مثلا به جای هفتهای یکبار، ماهی یک بار یا هر شش ماه
یکبار تعیین کند یا ملاقات با حضور اشخاص ثالث باشد.
در برخی موارد پیش آمده است که ملاقات یکی از والدین بر کودکان اثر زیانبار
غیرقابل جبرانی داشته است یا حتی در این ملاقاتها بیم خوف جانی فرزند وجود داشته
است؛ در این موارد برای جلوگیری از صدمه به فرزند، میتوان با حکم دادگاه مانع از
دیدار یکی از والدین که دچار چنین مشکلی هستند، شد.